Big D & Captain Keys & Friends (B) Sunday Evening Blues Muze Café Heusden-Zolder (20-02-2022) report & photo credits: Freddie info organisatie: be-MINE Blues info band: Big D & Captain Keys © Rootsville 2022

Zondagavond en geen bal op TV maar gelukkig is er de "Sunday Evening Blues" van "be-MINE Blues". Op de affiche vandaag een duo dat bestaat uit Nico De Cock aka "Big D" en Edwin Risbourg aka "Captain Keys". Beiden uiteraard leden van "The Bluesbones", onze bluesrockers bij uitstek. De eerste keer dat ik beiden aan het werk zag was ook voor Nico en Edwin hun eerste officieel optreden, toen in "t Stamineeke" in Webbekom-City. "Big D & Captain Keys" zijn ondertussen nog een paar keer de revue gepasseerd en dus een tripje waard naar de mijn-site van Heusden-Zolder.

Hier in het "Muzecafé" van Eugene is het steeds aangenaam toeven en dat kan alleen nog maar beteren nu we weer iets meer de teugels kunnen vieren. Teveel hoeft nu ook weer niet want sinds die van "be-MINE Blues" hier zijn neergestreken hangt steevast het bordje "Sold Out" aan de deur. De geniepegaards hebben in alle stilte hier in korte tijd een reputatie opgebouwd waar je niet meer kan naast kijken. Gisteren Herman en Pascal nog tegengekomen op het weergaloos concert van Egidio 'Juke' Ingala met Alex Schultz in Diest en daar kon ik vernemen dat er vandaag hier ook met special guests gewerkt zal worden

De piano en cabasa waren er al klaar voor, nu was het enkel nog wachten op ons duo. Al lang voor het aanvangsuur was het "Muzecafé" weerom gezellig gevuld, wat zeg ik, het werd zelfs een beetje drummen. Tegen de klok van acht kwamen dan "Big D & Captain Keys" hun instrumenten te vervoegen en werd de avond ingezet met het 12-bar bluesje "Everyday I Have The Blues", een nummer dat door de bluesliefhebbers vereenzelvigd wordt met "BB King" maar waarbij de geschiedenis terug gaat tot in 1935 toen de broers Pinetop en Milton Sparks het kwamen op te nemen.

Nog verder terug gaan in de geschiedenis doen de heren met "St-James Infirmary" waarbij de eerste credits werden toebedeeld aan "Irving" Mills en waar "Satchmo" deze folksong populair kwam te maken door zijn opname in 1928. Het resultaat was hier al een algemene stilte en een respectvol applaus, wat nog alleen maar sterker werd met het soulvolle "Sittin' On The Dock Of The Bay" van the one and only "Otis Redding".

Nog lang zaten "Big D & Captain Keys" niet aan hun climax want met het Vaudeville bluesje "Nobody Knows You" van Jimmy Cox uit 1923 en de country ballad "Whiskey and You" van country zanger Chris Stapleton waanden we ons hier muzikaal in de zevende hemel. Dat ze nu 2 songs mochten brengen van "The Bluesbones" hadden ze dus al meer dan verdiend. Het werden "Demon Blues" en "Broken Tears" waarna je duidelijk kon horen dar er Bluesbones-fans aanwezig waren. Nog beter werd het toen Tom Wiats ten tonele verscheen, allee alvast zijn nummer "Picture in A Frame".

Hierna werden "Big D & Captain Keys" electrified en kwamen string bender en local hero "Stijn Bervoets" alsook saxofonist "Marc Steenbergen" de rangen te vervoegen. Na het stopzetten van "The Mighty Gators" werd Stijn stand-in bij "The Bluesbones" voor als Stef Paglia zijn agenda niet meer overeenstemt met die van de band. "Marc Steen" komt met regelmaat wel ergens opduiken op onze podia en kennen we uiteraard ook van bij de ambiance band "Le Magasin Dangereux".

We kregen nu naast "A Better Life" en "Riding Out" ook nog "Going Down" en nee, niet dat van Don Nix maar van de eigenste Bluesbones. Zowel Stijn als Marc lieten onmiddellijk horen dat ze uit het juiste hout zijn gesneden. De saxgrooves vulde de laatste opening in ons hoofd en de slide gitaar kwam dit helemaal aan te vullen. "Crossroads" van de vader van de blues Robert Johnson werd dan het orgelpunt van set 1. Een bluesje uit 1936, alvast volgens de duivel ;-)

Na wat socializing met interessante weetjes werd het stilaan ook tijd voor "Big D & Captain Keys" om te beginnen aan het tweede gedeelte van dit intieme en zeer sterke prestatie. De special guests waren een prachtige opvulling van het geheel en er zou nog eentje gaan bijkomen. Om maar dadelijk de koe bij de horens te vatten werd er geopend met John Hiatt's million selling hit "Have A Little Faith In Me". Na "Betrayal", eentje dat uit de pen van Edwin Risbourg vloeide, werd er een Belgische blues legende eventjes in de spotlights gezet met Luke Walter Jr's "IRS Blues". "Got You On My Mind" luidde dan weer een ander muzikaal orgasme in.

Altijd heerlijk om luisteren is het werk van songsmid Tom Waits en nu kregen we "Ol' 55" uit dat fantastische album "Closing Time" uit 1973. Straks voor het slapen gaan nog eens even op de platendraaier leggen. 'Jerry Roll' Morton was een orkestleider uit "The Big Easy". "Buddy Holden Blues" en stond destijds sinds 1939 steevast op zijn repertoire. I Tought I Heard Nico De Cock Sing...

Eén van de mooiste oldies ever is zeker en vast "Sam Cooke's "Bring It On Home" uit 1962, yeah, yeah, yeah! Are Friends Electric, jazeker, en zo kwam de derde special guest zich te vervoegen. Deze mondharmonica speler werd verliefd op de blues op een maandag en zo bevonden er zich plots twee saxofoons op het podium. Eentje uit Dinant en eentje uit Mississippi met Mark Sepanski van de "Black Cat Biscuit", dit als virtuoos op de tweede. Nog een hoogtepunt werd "New Coat of Paint" Van , jawel Tom Waits, inclusief de door merg en been snijdende solo van Marc Steenbergen. Respect!

Alvorens nog aan een "Bluesbones" chapter te beginnen kregen de bluesliefhebbers hier in het "Muzecafé" nog de blues standard "Worried Life Blues" op het bord, eentje dat in 1941 op plaat werd gezet door "Big Maceo Merryweather". Jazeker, vinyl want van CD's hadden ze toen nog niet gehoord. Wat we wel te horen kregen was dat deze "Big D & Captain Keys" volop aan het sleutelen zijn aan een album, en dat mag ook.

Afsluitend kregen de fans "Seesaw Blues" en het obligate "Devil's Bride", voor Stijn Bervoets in het geheel geen onoverkomelijke opdracht. De eerste bisser kwam er op vraag van een fan met Nico's ode aan zijn vrouwtje op "Whiskey Drinkin' Woman". Hoofdkompel Herman kwam dan nog eens iedereen te bedanken zowel de muzikanten als het publiek en als dank kregen we dan nogmaals een verzoekje met "I Try"...moet er nog koffie zijn, want hij is vers gemalen ;-). CU you next month with the incredible "Catsmokes".